Τετάρτη 23 Απριλίου 2008

ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

http://www.linuxer.gr/

http://www.medialab.ntua.gr/multi/

http://www.epy.gr/gr/home/index.asp\

http://www.e-activistes.gr/e-Activists/index.html

http://www.pekap.gr/

http://www.epe.org.gr/

ΦΩΤΟ ΖΩΓΡΑΦΟΥ

Η ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ.
ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΖΩΓΡΑΦΟΥ.
ΒΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ- ΑΓΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ(ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ).
Η ΒΟΡΕΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ.
ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΟ ΖΩΓΡΑΦΟΥ.
Η ΘΕΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ-ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΣ.
Η ΘΕΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΝΟΤΙΟΔΥΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ-ΑΚΡΟΠΟΛΗ.
Η ΝΟΤΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ, ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ Ο ΥΜΗΤΤΟΣ.

ΑΝΑΤΟΛΗ ΣΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ


ΑΝ Η ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΤΟΛΗ!!!!!!!!!!!!!

Σάββατο 19 Απριλίου 2008

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ

ΣΤΑΥΡΩΣΗ .................. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18-4-2008 ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΚΕ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ Ο ΠΑΤΗΡ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΣΥΝΟΔΕΥΟΤΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΕ

ΜΑΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΕ ΟΜΩΣ ΚΑΙ Η ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ .................
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑΘΑΜΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΓΝΟΟΥΣΑΜΕ............ΤΟΣΟ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΜΙΑ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΧΑΡΜΟΛΥΠΗΣ.

ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!


ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ!!!!!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!!!!!!!!!

ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ!!!!!!!!

Δευτέρα 14 Απριλίου 2008

ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ

Ο ΥΜΗΤΤΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΗΓΗ ΟΞΥΓΟΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΠΟ ΠΕΡΙΠΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΨΥΧΗΣ!!!!
Η ΒΙΛΛΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ


ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ.


Ο ΔΗΜΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΔΕΣ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ. ΓΥΡΩ-ΓΥΡΩ ΣΑΝ ΕΝΑ ΠΡΑΣΙΝΟ ΣΤΕΦΑΝΙ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥΠΟΛΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΑΡΟΤΙ ΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΟΥΝΕ ΝΑ ΑΠΝΕΥΣΕΙ ΟΣΟ ΘΑ ΗΘΕΛΕ. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ Ο ΔΗΜΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΠΙΟ ΣΤΕΝΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΑΝ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΙΟ ΑΝΕΤΑ. ΚΑΤΑ ΤΑ ΛΛΑ ΜΕΣΑ Ο ΔΗΜΟΣ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ. ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΜΑΣ ΤΗΝ "ΒΙΛΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ". ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΜΑΣ Ο ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΒΙΛΑΣ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΣΟΥΣ ΔΗΜΟΤΕΣ. ( ΣΧΕΤΙΚΗ ΙΣΤΟΘΕΣΗ: http://vilazografou.gr/ ). ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΑΙ Η ΦΥΣΗ ΝΑ ΜΠΕΙ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΟΥ


ΤΑ ΤΡΙΑ ΚΤΙΡΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΟΥ
( ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: ΜΙΚΡΟ - ΝΕΟ - ΠΑΛΙΟ )




ΣΤΟ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΟΥ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ.



ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΟΥ

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ "5 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΖΩΓΡΑΦΟΥ" ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΥ 27, Τ.Κ. 15771, ΖΩΓΡΑΦΟΥ. ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ-ΣΥΣΤΕΓΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ 6, 11 & 17 Δ.Σ.Ζ.- ΔΙΟΤΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΑΟΣ-ΕΝΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΑΝΩ ΙΛΙΣΙΩΝ. ΚΤΙΡΙΑΚΑ ΑΠΛΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΤΡΙΑ ΚΤΙΡΙΑ, ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΙΑΣ "ΜΠΕΗ", ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΕ ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΙΑΣ "ΚΑΜΠΥΛΑΥΚΑ" ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΕ ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΙΑΣ "ΚΑΖΑΚΟΥ". ΕΤΣΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΜΕ ΚΑΙ "ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ". Ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΕΗΣ, Η ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΑΚΚΕΛΑΡΙΔΟΥ-ΚΑΜΠΥΛΑΥΚΑ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΖΑΚΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΕΡΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ, ΕΤΣΙ ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ ΟΤΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΥΠΩΜΕΝΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ. ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΑ ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟ 1970 ΑΛΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΥΠΟΝΙΩΝ-ΓΟΥΔΙ(1931-1945) ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΤΟΥ 9 Δ.Σ. ΑΘΗΝΩΝ (1938-1973). ΕΤΣΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ.
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΜΟΥ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ, ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!!!!!!!!!!!!

Κυριακή 6 Απριλίου 2008

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΜΟΥΣΕΙΑ

Η ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη, ο Γλύπτης Γιάννης Παπάς και ο ζωγράφος Γεώργιος Γουναρόπουλος, είναι τρεις από τους πολλούς δικεκριμένους ανθρώπους των γρμμάτων που επέλεξαν την πόλη μας για κατοικία τους. Τα σπίτια και των τριων είναι σήμερα Μουσεία, αλλά και χώροι πραγματοποίσης εκδηλώσεων. Είναι μικρές αλλά ζωντανές κυψέλες πολιτισμού. Μαζί με το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΩΔΕΙΟ, την ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ και τα άλλα πολιτιστικά κέντρα του Δήμου μας, αποτελούν οάσεις δημιουργίας αλλά και παραγωγής πολιτισμού.
(ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ)





ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ



Η '''Μαρίκα Κοτοπούλη''' ήταν μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιός.

Γεννήθηκε στις 3 Μαΐου 1887 στην Αθήνα. Ήταν κόρη της ηθοποιού Ελένης και του Δημήτρη Κοτοπούλη.

Εμφανίστηκε στη σκηνή βρέφος σε περιοδεία των γονέων της στο έργο "Ο αμαξάς των Άλπεων".
Διακρίθηκε περισσότερο ως τραγωδός στα έργα ξένων κι Ελλήνων κλασικών συγγραφέων. Επίσης η ερμηνεία από την Κοτοπούλη των σύγχρονων συγγραφέων θεωρείται ανεπανάληπτη. Λέγεται πως η Μαρίκα Κοτοπούλη δε διακρινόταν για την εξωτερική της εμφάνιση, ωστόσο πάνω στη σκηνή ήταν τόσο δυνατή η ταύτισή της με τους ρόλους της, που την μετέβαλλαν σε καλλονή και γοήτευε και τους πιο δύσκολους θεατές της.

Το 1906 πήγε στο Παρίσι, όπου άντλησε πείρα, κατατοπίστηκε στα μυστικά του θεάτρου και έφερε θεατρικά έργα κατάλληλα για την ίδια και το θέατρό της.

Η προσφορά της στη σκηνική κληρονομιά είναι τεράστια και για πολύ θα αποτελεί παράδειγμα μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας.Για 50 ολόκληρα χρόνια κυριάρχησε στη νεοελληνική σκηνή, ενσαρκώνοντας ηρωίδες των αριστουργημάτων της ελληνικής και ξένης φιλολογίας, των κλασικών κ.ά. ("Κυρά της θάλασσας", "Αρχισιδηρουργός", "Στέλλα Βιολάντη", "Φάουστ" κ.ά.). Από το 1912 με δικό της θίασο πλέον ερμήνευσε την "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή, τον "Οθέλλο" του Σαίξπηρ, τη "Φαύστα" του Βερναρδάκη κ.ά. Σταθμός στη σταδιοδρομία της στάθηκε η ερμηνεία και η παράσταση της "Εκάβης" του Ευριπίδη στο στάδιο της Αθήνας. Ίδρυσε με το Σπύρο Μελά την "Ελεύθερη Σκηνή". Το 1921 τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου του Α΄ και το 1923 με το αριστείο γραμμάτων και τεχνών του υπουργείου Παιδείας.

Εκτός από το θέατρο, η Κοτοπούλη έπαιξε και στον κινηματογράφο, στην ελληνοτουρκική παραγωγή Κακός δρόμος 1933 , βασισμένη σε μυθιστόρημα του Γρηγόριος Ξενόπουλος Γρηγορίου Ξενόπουλου.

Η Μαρίκα Κοτοπούλη πέθανε στις 3 Σεπτεμβρίου 1954. Άλλες πηγές αναφέρουν ως ημερομηνία θανάτου την 11 Σεπτεμβρίου 1954.

Στην Αθήνα υπάρχει και το "Μουσείο Μαρίκας Κοτοπούλη" το οποίο βρίσκεται στην οδό Αλέξανδρου Παναγούλη στο Δήμο Ζωγράφου. Το κτίριο είναι εξοχική κατοικία που κτίστηκε το 1926, από την μεγάλη ηθοποιό του Ελληνικού Θεάτρου Μαρίκα Κοτοπούλη. Άπό αυτό το σπίτι έφυγε ο Ίωνας Δραγούμης, την ημέρα που δολοφονήθηκε.






ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΓΛΥΠΤΗ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΠΑ, "ΚΕΦΑΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑΣ".

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΠΑΣ

Ο Γιάννης Παππάς γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1913. Ύστερα από τη Μικρασιατική καταστροφή, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ο Γιάννης Παππάς ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Ελληνικό και Γαλλικό Γυμνάσιο. Το 1930 γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου των Παρισίων. Στο Παρίσι, όπου άρχισε την καλλιτεχνική του δημιουργία (το 1937 βραβεύτηκε με Χρυσό μετάλλιο στη Διεθνή Έκθεση), έμεινε μέχρι το 1939, οπότε και επέστρεψε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Το 1944 επιστρατεύτηκε και υπηρέτησε ένα χρόνο στην Αλεξάνδρεια. Έμεινε εκεί μέχρι το 1951, συνεχίζοντας να δουλεύει και μελετώντας παράλληλα τα μνημεία της αιγυπτιακής τέχνης. Το 1953 εξελέγη καθηγητής των Εργαστηρίων Γλυπτικής της Α.Σ.Κ.Τ. στην Αθήνα. Το 1954 ανέλαβε υποδιευθυντής της Σχολής και το 1959 εξελέγη διευθυντής, για πέντε συνεχείς διετίες. Από την έδρα γλυπτικής της Σχολής παραιτήθηκε το 1978, οπότε και του απενεμήθη ο τίτλος του Ομότιμου Διευθυντή. Το 1980 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ο Γιάννης Παππάς έχει φιλοτεχνήσει πολυάριθμα αγάλματα, μνημεία και ανδριάντες. Κυριότερα έργα του είναι: Μαρμάρινος ανδριάντας του Ελευθερίου Βενιζέλου στο χώρο της Βουλής των Ελλήνων, έφιππος ανδριάς του Στρατηγού Μακρυγιάννη, ανδριάντας του Ευάγγελου Αβέρωφ – Τοσίτσα, προτομή του Κωνσταντίνου Τσάτσου, εργασίες γλυπτικής για το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό κέντρο κ.ά. Επίσης έχει μεταφράσει από τα αγγλικά, τα γαλλικά και τα ιταλικά κείμενα μεγάλων ζωγράφων και γλυπτών, καθώς και ποιήματα, πεζά και δοκίμια.








ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ Γ.ΓΟΥΝΑΡΟΠΟΥΛΟΥ, " ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΘΩ".





ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΟΥΝΑΡΟΠΟΥΛΟΣ






Ο Γιώργος Γουναρόπουλος γεννήθηκε το 1890 στη Σωζόπουλη της Μαύρης Θάλασσας. Το 1906 έρχεται στην Αθήνα και εγγράφεται στο τμήμα διακοσμητικής της σχολής Καλών Τεχνών Φοιτητής στο τμήμα ζωγραφικής αποσπά πάντα τα πρώτα βραβεία.
Το 1912 αποφοίτησε παίρνοντας το βραβείο ζωγραφικής και γλυπτικής. Απότο 1912 ως το 1919 παίρνει μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους και στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο, όταν αποστρατεύεται το 1919 φεύγει στο Παρίσι με υποτροφία του Αβερώφιου διαγωνισμού για τέσσερα χρόνια. Από το 1920 -24 παρακολουθεί τα μαθήματα της Ακαδημίας JULIENETGRANDCHAUMIERE. Το 1926 κάνει την πρώτη ατομική του έκθεση στο Παρίσι. Το 1929 παρουσιάζει την πρώτη του ατομική έκθεση στην Ελλάδα στη Galerie Στρατηγοπούλου,με έργα όπου εμφανίζεται με ολότελα δική του τεχνοτροπία. Η έκθεση αυτή όχι μόνο αποτελεί σταθμό στηνεοελληνική ζωγραφική,αλλά και σημειώνει καταπληκτική εμπορική επιτυχία. Προκάλεσε το γενικό θαυμασμό, όταν ενώ επαινείται διθυραμβικά από τους νέους κριτικούς, κατηγορήθηκε από τους οπαδούς της ακαδημαϊκής τεχνοτροπίας και ιδιαίτερα από το Ζαχαρία Παπαντωνίου, ότι αγνοεί κανόνες της ζωγραφικής. Σαν απάντηση σ'αυτή την πρόκληση, ο Γουναρόπουλος ζωγραφίζει μέσα σε μια νύχτα,το πορτραίτο της μητέρας του, με όλους τους κανόνες της κλασσικής ζωγραφικής, και το εξέθεσε στην ίδια αίθουσα, όπου είχε και τα άλλα έργα του. Το 1931 επιστρέφει από το Παρίσι και εγκαθίσταται οριστικά στην Ελλάδα. Χτίζει το ατελιέ του στα Ανω Ιλίσια και παντρεύεται την μουσικοσυνθέτρια Μαρία Πρωίου. Αποκτά ένα γιο, τον Ηλία..
Το 1939 του ανατίθεται η διακόσμηση της αίθουσας συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου στο Δημαρχιακό Μέγαρο Αθηνών. Μια θαυμάσια τοιχογραφία 113τ.μ με θέματα παρμένα από την ιστορία Των Αθηνών. Το 1952 του ανατίθεται η τοιχογραφία του παρεκκλησίου της Αγίας Τριάδας του Δημοτικού Νοσοκομείου του Βόλου.
Το1958 του απονέμεται το διεθνές βραβείο Gugenheim για την Ελλάδα. Παίρνει μέρος σε πολλές εκθέσεις διεθνείς και πανελλήνιες και παρουσιάζει ατομικές εκθέσεις στο “Ζυγό” και στη Galerie Astor.
To 1974ο εκδοτικός οίκος “Μέλισσα” στα πλαίσια της έκδοσης μιας σειράς βιβλίων για τους Ελληνες ζωγράφους αφιερώνει ένα τόμο στο έργο του Γουναρόπουλου με ανάλυση της τεχνοτροπίας του από τον Γ. Μουρλό.
Το 1975 η Εθνική Πινακοθήκη οργανώνει αναδρομική έκθεση των έργων του,τότε ο ζωγράφος χαρίζει στην Εθνική Πινακοθήκη 15 μεγάλους πίνακες, αντιπροσωπευτικούς της εξηντάχρονης πορείας του στη ζωγραφική.
Τον Απρίλη του 1977 οργανώνει την τελευταία του έκθεση στη GalerieAstor με έργα της τελευταίας του δουλειάς που αποτελούν το επισφραγισμά της μοναδικής του προσφοράς στο χώρο της τέχνης.
Πέθανε τον ίδιο χρόνο, στις 17 Αυγούστου 1977.